தூய்மைவாதம் பாஸிசத்தின் மிக முக்கியமான கூறு.

Karl Max Ganapathy

தூய்மைவாதம் பாஸிசத்தின் மிக முக்கியமான கூறு. ஏனெனில் அது மனித இயல்பை ரத்து செய்கிறது.

*அது என்ன மனித இயல்பு?*

பிழைகள் புரிவது. மிக முக்கியமாக, பிழை என்று எதைச் சொல்கிறோமோ அதன் மீது சந்தேகம் கொள்வது. குழம்புவது. அதை மீறுவது. ஒழுங்கில் இருந்து பிறழ்வது. 

*இத்தகைய பிழைகள் எப்போது குற்றமாகின்றன?*

அவை இன்னொரு உயிரை வதைக்கிறபோது!

*தீர்வு என்ன?*

இங்குதான் அதிகாரம் வருகிறது. மதம் வருகிறது.

*எப்படி?*

மதம் அதன் தூய வடிவத்தில், எல்லா குற்றத்துக்கும் மன்னிப்பைப் பரிந்துரைக்கிறது.

*அதிகாரம்?*

அது தண்டனையை, ஒழுங்குபடுத்துதலைப் பரிந்துரைக்கிறது.

*அப்படியென்றால் மதத்தின் பெயரால், கடவுளின் பெயரால், நிர்வாகத்தை, தண்டனையைப் பரிந்துரைக்க முடியுமா?*

முடியாது. அப்படி நிகழ்கிறபோது மதம் என்பது ஒரு சாக்கு. வெறும் கருவி. வன்முறையின் மீது இருக்கிற ஜிகினா.

*இதிலிருந்து என்ன புரிந்து கொள்வது?*

மதம் என்பது ஒழுங்கைக் குலைப்பது. கத்தியோடு நிற்பவனைக் கட்டியணைப்பது. தன் உயிரை ஈவதன் வழியாக அவனது வன்முறையை இல்லாதாக்குவது.

*இதில் அரசியலைக் கலக்கும்போது என்ன ஆகும்?*

மதத்தின் பெயரால் அதிகாரத்தைப் பரிந்துரைக்கும் ஒரு சர்வாதிகாரியை உருவாக்கும்.

*அவர் மதவாதியா?*

இல்லை. மதத்தின் பெயரால் அதிகாரத்தைப் பரிந்துரைக்கும் மத விரோதி. அதன் தூய அர்த்தத்தில் மனித விரோதி. 

*ஒரு பெயரைச் சொன்னால் இன்னும் எளிதாகப் புரியும்.*

நரேந்திர மோடி!

கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களும் இடஒதுக்கீடும்

A. Sivakumar

கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களும் இடஒதுக்கீடும்

♦ காகா கலேல்கர் கமிசன்

மத்திய அரசின் இந்த கமிசனின் அளவுகோளின்படி, "பொதுக்கல்வி அறிவு இல்லாத பெரும்பான்மை மக்களை கொண்ட, மருத்துவம், பொறியியல் உள்ளிட்ட தொழில்முறை கல்லூரிகளில் இடம்பெறாத, அரசுத்துறையில் போதிய பிரதிநிதித்துவமில்லாத, பெருமான்மையாகவே விவசாயம் செய்பவர்களாகவோ, நிலமற்ற  விவசாய தொழிலாளர்களாகவோ, உடல் உழைப்பை நம்பிய ஆணும் பெண்ணும் நிறைந்திருக்கும் தாழ்த்தப்பட்டவர் அல்லாத சாதியினரே பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள்."

இந்த அளவுகோளின்படி இந்தியாவில் பிற்படுத்தப்பட்டோர் பட்டியலில் இடம்பெற்ற சாதிகளின் மொத்த எண்ணிக்கை - 2399.

அதே சமயத்தில், இந்த கமிஷனின் அளவுகோலில் அப்படியே பொருந்தக்கூடிய கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்கள் 1954லேயே பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் இடம்பெற்றிருக்க வேண்டும்.

ஆனால் இடம்பெறவில்லை.

♦ சட்டநாதன் கமிசன்

1969ல் அமைந்த இந்த கமிசன் ஏற்கனவே பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் இருக்கும் சாதியினர் கல்வி & வேலை வாய்ப்பில் எந்தளவுக்கு முன்னேற்றம் கண்டுள்ளனர் என்று கண்டறிய அமைக்கப்பட்ட கமிசன். எந்த சமூகத்தை பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் சேர்க்கலாம் என்று பரிந்துரைக்கும் அதிகாரம் இக்கமிசனுக்கு இல்லை. ஆனால் பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களை இணைக்க கூடாது என்று கூறியுள்ளது.

இதே சட்டநாதன் கமிசன் தன் அறிக்கையில் கொங்கு மண்டலத்தில் 8 தாலுகாக்கள் கடுமையான வறட்சியால் பாதிக்கப்பட்டிருப்பதையும், அங்குள்ள மக்கள் பொருளாதாரத்தில் மிகவும் பாதிப்புக்குள்ளாகி இருப்பதாகவும் கூறியுள்ளது. கொங்கு மண்டலத்தின் பெரும்பான்மை மக்கள் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்கள் தான் என்பது நாம் யாருக்கும் தனியாக சொல்ல வேண்டியதில்லை.

♦ கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களை ஏன் பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் இணைக்க வேண்டும்?

1951ல் நாமக்கல் நகரத்திலிருந்து நான்கே நான்கு தொலைவிலிருந்த சேம்பரை புதூர் கிராமத்தில் வாசித்த 93 குடும்பங்களில் 90 குடும்பங்கள் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்கள். இந்த 90 குடும்பத்தாரும் எழுத படிக்க தெரியாதவர்களே!

ஒரு கிராமத்திலிருக்கும் 96 சதவிகித பெரும்பான்மையினரான  கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களில்  ஒருவர் கூட கல்வியறிவு பெற்றவர்கள் இல்லை, அதுவும் 1951ல். அப்படியானால் இதை அப்படியே ஒட்டுமொத்த கொங்கு மண்டலத்துக்கும் அப்படியே கூட பொறுத்த வேண்டாம்...இதில் பாதி பொருத்தி பார்த்தல் கூட போதும், இவர்கள் பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் தான் இணைக்கப்பட  வேண்டும் என்று எளிதில் புரியும்.

1947ல் பெற்ற சுதந்திரத்துக்கு பின் அடுத்த 27 ஆண்டுகளில் அரசின் எந்த ஒரு முதல் நிலை பதவிக்கும் ஒரே ஒரு கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர் கூட தேர்வாகவில்லை. 1974 வரை அரசு உயர் பதவிகளில், ஏன் அரசு அலுவலகங்களில் கூட கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களை காண்பது அரிது என்பது தான் யதார்த்த நிலை. 

1947 ஆண்டிலிருந்து 1974 வரை காவல்துறையிலும் வணிகவரித்துறையிலும் துறைக்கு ஒன்றாக மொத்தமே இருவர் தான் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர் சாதியிலிருந்து Group 1 தேர்வில் வெற்றிப்பெற்று வேலையிலிருந்தனர்.

கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டரான திரு.சுப்பராயன் முதல் அமைச்சராக இருந்த 1929ல் உருவாக்கப்பட்ட தமிழ்நாடு அரசு தேர்வாணைய குழுவில் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர் பிரிவை சேர்ந்த ஒருவர் கூட 1973 வரை இடம்பெற்றதில்லை.

இதனை தொடர்ந்து தமிழ்நாடு தேர்வாணைய குழு உறுப்பினராக  இடம்பெறும் முதல் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டராக  பேராசிரியர் திரு.அ.பழனிச்சாமி அவர்களை 26.6.1974 அன்று நியமித்தார் தலைவர் கலைஞர்.

இந்த நிலையை உணர்ந்த கொங்குப்பகுதி மாணவர்கள், சங்கத்தினர், அரசு ஊழியர்கள் எல்லாம் இணைந்து 1972 ஆம் ஆண்டு தொடங்கி கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களை பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் இணைக்க வேண்டும் என்று கோரிக்கை வைக்கின்றனர். 

1975ல் 20 சட்டமன்ற உறுப்பினர்கள், 1 சட்டமன்ற மேலவை உறுப்பினர், 2 நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் உள்ளிட்ட 23 பேர் இக்கோரிக்கையை அரசிடம் கொண்டு சேர்க்கின்றனர். 

♦ இந்த 20 சட்டமன்ற உறுப்பினர்களில் ஒருவர் இஸ்லாமியர் என்பது இங்கே  குறிப்பிடத்தக்கது. அவர் முஸ்லீம் லீக் கட்சியை சேர்ந்த அரவக்குறிச்சி சட்டமன்ற உறுப்பினர் திரு. அப்துல் ஜப்பார்.

ஊர் கூடி தேரிழுத்த இந்த தொடர் முயற்சியால் 11-4-1975 நாள் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களை பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் சேர்க்கும் அறிவிப்பை வெளியிட்டார் அந்நாள் முதல்வர் தலைவர் கலைஞர்.

1975 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 3 ஆம் தேதி இந்த அறிவிப்பினை செய்தமைக்காக கொங்கு மாணவர்கள், கொங்கு வேளாள நற்பணி மன்ற நண்பர்கள் உள்ளிட்ட கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்கள் இணைந்து தலைவர் கலைஞருக்கு ஒரு பாராட்டு விழா எடுத்தனர். 

விழாவில் கலைஞருக்கு கொங்கு வெள்ளாளர் சமூக மக்களின் படைக்கலனாக விளங்கும் வெள்ளியிலான ஏர்கலப்பை பரிசாக அளிக்கப்பட்டது. 

♦பிறப்பால் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களான டாக்டர் சுப்பராயன் சாதிக்காததை, சி.சுப்பிரமணியம் சாதிக்காததை, எந்நாளும் செய்ய முடியாததை முதல்வர் கலைஞர் அவர்கள் செய்திருக்கிறார்.

- திரு. சர்க்கரை மன்றாடியார், முன்னாள் அமைச்சர்

♦கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களை பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் இணைக்க வேண்டும் என்ற பல ஆண்டு கால போராட்டம் முதல்வர் கலைஞர் கையால் முடிவுக்கு வந்திருக்கிறது. சந்தனத்திலே மணம் இருக்கின்ற வரை கொங்கு வெள்ளாள சமுதாயம் முதல்வர் கலைஞரை மறவாது.

- திரு. கே.என்.குமாரசாமி, சட்டமன்ற உறுப்பினர்

♦நான் வாக்களித்தபடி உங்களின் கோரிக்கையை நிறைவேற்றியிருக்கிறேன்.

கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களை பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் இணைத்ததால், அவர்கள் பின் தங்கியவர்கள் ஆக்கிவிட்டார்கள் என்று சிலர் பேசுவதாக சொன்னார்கள். பின்வாங்குவதென்பது முன்னேறத்தான். ஊஞ்சலில் கூட முன்னுக்குப் போக பின்னுக்குச் சென்றால் தான் முடியும். பந்தை உதைப்பதனாலும் காலைப் பின்வாங்கி உதைத்தால் தான் பந்தை உதைத்து முன்னே செலுத்த முடியும். 

அக்கல்வி வேலைவாய்ப்பில் சமுதாயத்தில் பின்தங்கியோர் முன்னேற்றம் காண பொருளாதார உதவிகள் மட்டும் போதாது, அவர்களுக்கு சமுதாய அடிப்படையிலான உரிமைகளை வழங்க வேண்டும். அதுவே முன்னேற்றத்துக்கான திறவுகோல்.

ஆகவே இப்போது உங்களுக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ளது சலுகை அல்ல என்றுணர்ந்து உரிமை என்று கொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன். சலுகை என்று சொன்னால் அதில் உரிமைக்கு உத்திரவாதம் இருக்காது. உரிமை என்று சொன்னால் அதில் எப்போதும் சலுகைக்கு உத்திரவாதம் உண்டு.

- முதல்வர் கலைஞர்

வெள்ளாளக் கவுண்டர், நாட்டுக் கவுண்டர், திருமுடி வெள்ளாளர், தொண்டு வெள்ளாளர், பால கவுண்டர், பூசாரி கவுண்டர், அனுப்ப வேளாளக் கவுண்டர், குறும்ப கவுண்டர், நரம்புக்கட்டி கவுண்டர், படத்தலை கவுண்டர், செந்தலை கவுண்டர், பவளம்கட்டி வெள்ளாள கவுண்டர், பால வெள்ளாள கவுண்டர், சங்கு வெள்ளாள கவுண்டர், ரத்ன கவுண்டர் என்று மொத்தம் 15 உட்பிரிவுகளை உள்ளடக்கிய கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களை பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் சேர்க்கும் அரசாணை 16-5-1975ல் வெளியானது. 

1992 முதல் மத்திய அரசின் இதர பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் (OBC) பட்டியலில் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்கள் இணையவும் 1975ல் வெளியான பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியல் சேர்க்கை  காரணமாகியது.

சரி...இப்படியெல்லாம் கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்கள் பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் பட்டியலில் சேர்ந்ததால் என்ன ஆனது?

இதற்கான பதிலையும் அவர்களே சொல்லியிருக்கிறார்கள்,

1) திரு.E.R.ஈஸ்வரன், பொது ச் செயலாளர், கொங்கு நாடு மக்கள் தேசியக் கட்சி

நமது சமுதாயம் BC ஆனதால் தான் நான் பொறியியல் கல்வி படித்து பட்டதாரி ஆக முடிந்தது. இல்லையேல் நான் B.E படித்திருக்க முடியாது.

2) திரு.Dr.சித்தரஞ்சன், ஊத்தங்கரை 

விவசாயக் குடும்பத்தில் பிறந்து முதல் தலைமுறைக் கல்லூரி மாணவனாக அரசு மருத்துவக்கல்லூரியில் 2015 ஆம் ஆண்டு சேர்ந்தேன். நமது சமுதாயம் BC ஆக்கப்படாமல் போயிருந்தால் என்னால் மருத்துவம் படிக்க முடியாமல் போயிருக்கும்.

இது கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர்களின் கடந்தக் கால சரித்திரம்.

இப்போ நிகழ்காலத்துக்கு வருவோம். . .

சுதந்திரம் பெற்ற 1947ல் இருந்து மத்திய தேர்வாணையக் குழுவில் இதுவரை கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர் பிரிவை சேர்ந்த  ஒருவர் கூட இடம்பெறவில்லை.

மத்தியரசின் IAS, IPS, IRS, IFS பதவி நியமனங்களை செய்வது இந்த மத்திய தேர்வாணையக் குழு தான்.

1947ல் இருந்து 1992 வரை, அதாவது மண்டல் கமிசனின் OBC நடைமுறைகள் மத்திய அரசால் ஏற்கப்படும் வரை கொங்கு வெள்ளாள கவுண்டர் பிரிவை சேர்ந்த ஒரே ஒருவர் தான் IAS அதிகாரியாக இருந்துள்ளார்.

மருத்துவம் சார்ந்த UG, PG & Dental படிப்புகளில் 40,842 இடங்கள் ஒட்டுமொத்தமாக மத்திய அரசால் OBC மக்களிடமிருந்து பறிக்கப்பட்டு தவறான வழியில் முன்னேறிய சமுதாயத்துக்கு வழங்கப்பட்டுவிட்டது.

தமிழ்நாடு அளவில் என்று எடுத்துக் கொண்டால் கூட, அகில இந்திய ஒதுக்கீட்டில் மட்டும் 11,027 இடங்கள் மருத்துவம் சார்ந்த UG, PG & Dental படிப்புகளில் பறிக்கப்பட்டுவிட்டது.

இதை எல்லாம் களைந்து, பறிக்கப்பட்ட உரிமைகளை மீட்க என்ன செய்ய வேண்டும் என்று காராள வம்சம் தான் முடிவு செய்ய வேண்டும்.

#OBCReservation

#கொங்குநாடு

https://www.facebook.com/share/p/AZhtv8Pq8a3Fxqim/?mibextid=oFDknk

+12 முடிக்க 10 லட்சம் செலவு

*உஷாரய்யா உஷாரு!*

*வயிற்றுப் பஞ்சமில்லாமல் நல்ல சோறு சாப்பிட வேண்டுமென்றால் குழந்தைகளை அரசுப்பள்ளியில் சேருங்கள். எதிர்காலத் தேவைகளுக்குப் பணம் சேமிக்க வேண்டுமென்றால் குழந்தைகளை அரசுப்பள்ளியில் சேருங்கள்*.

*கடினமாக உழைத்து சம்பாதித்த பெரும் பணத்தை அறியாமையால் வீணடிப்பது சரி தானா?*

*CBSC பள்ளி அல்லது Matriculation பள்ளி போன்ற* 

*தனியார் பள்ளியில் இலட்சக்கணக்கில் பணம் கட்டி உங்கள் பிள்ளைகளைப் படிக்க வைக்கிறீர்களே அது எதற்கு?*

*நல்ல வேலைக்குப் போகவா?*

*ஆங்கிலம் சரளமாகப் பேசவா?*

*குடும்பக் கௌரவத்தைக் காக்கவா?*

*ஏன்?*

*எதற்கு?* *....என்று சிந்தித்ததுண்டா?*

*Pre kg 25,000 இல் தொடங்குகிறது*

*Lkg         40,000*

*Ukg         50,000*

*1st          60,000*

*2nd         70,000*

*3rd          80,000*

*4th          90,000*

*5th        1,00,000*

*6to8      1,20,000*

*9to10.   1,50,000*

*11to12  2,00,000 இலட்சம்....*

*ஆக மொத்தம்*

*9,85,000 ரூபாய்.*

 

*இது கிராமங்களில் உள்ள CBSE பள்ளிகளோட தோராய மதிப்பு தான்.*

*நகரத்தில் இருக்கின்ற பெரிய பள்ளிகளில் 20 இலட்சத்தில் இருந்து 40 இலட்சம் வரை வாங்குறாங்க.*

*சரி!*

*இதெல்லாம் இருக்கட்டும், இவ்வளவு செலவு செய்து படிக்க வைக்கும் உங்கள் பிள்ளைகள் +2க்கு அப்புறம் என்ன ஆகிறார்கள் என்று உங்களால் சொல்ல முடியுமா?*

*உங்கள் பிள்ளை படிக்கும்  பள்ளியில் ஆயிரம்* *மாணவர்களுக்கு மேல் பொதுத்தேர்வு எழுதுவார்கள். அப்பள்ளியில் முதல் மூன்று இடங்கள் மட்டும்தான் பாராட்டப்படும்.*

*அந்த மூன்று இடங்களில் உங்கள் பிள்ளை வரவில்லை எனில் என்ன செய்ய முடியும் உங்களால்.?*

 *ஒன்றை நினைவில் வையுங்கள்.....  உங்கள் பிள்ளை 1000 மதிப்பெண்களுக்குக் கீழ் எடுக்கும் மாணவன் என்றால் ஏன் சேர்த்தீர்கள் இவ்வளவு பணம் செலவழித்து?*

*தமிழகத்தில் 9 இலட்சம் மாணவர்கள் தேர்வு எழுதினர். அத்தனை பேரும் மருத்துவராகவோ, பொறியாளராகவோ வர முடியுமா?*

*சரி!*

*இப்போது அவர்களால் மருத்துவராகவோ, பொறியாளராகவோ படிக்க இயவில்லை எனில் அடுத்த மேற்படிப்பிற்கு அவர்களை எங்கு சேர்ப்பீர்கள்?*

*CBSE கல்லூரியிலா?*

*அப்படி ஒரு கல்லூரி தமிழகத்தில் இல்லையே !?*

*அடுத்த உங்களின் தேர்வு ஏதேனும் ஒரு கல்லூரி அல்லது பல்கலைக்கழகம் தான், இல்லையா?*

*இப்போது நீங்கள் சேர்க்கும் கல்லூரியில் CBSE,*

*மெட்ரிக் பள்ளியில் படித்த மாணவர்கள் மட்டும் தான் படிப்பார்களா?*

*இல்லை!*

*இல்லவேஇல்லை!*

*இப்போது உங்கள் பிள்ளைகளோடு, அரசுப்பள்ளியில் படித்த மாணவர்களும் சேர்ந்தே படிப்பார்கள் என்பதை உணருங்கள்.?*

*பத்து இலட்சத்திற்கு மேல் செலவளித்துப் படிக்க வைத்த உங்கள் பிள்ளைகள் படிக்கும் கல்லூரியைப் பணமே செலவளிக்காமல் அரசுப்பள்ளி மாணவர்கள் படிக்கவில்லையா ?*

*இப்போது சொல்லுங்கள் காசு பணத்தைக் கொட்டி, கடைசியில் ஏமாளிகளாக மாறும் நீங்கள் சிறந்த தகப்பனா?*

*உங்கள் பிள்ளை சாதனையாளனா?*

*இல்லை.. பணமே இல்லாமல் உங்கள் பிள்ளைகள் படிக்கும் கல்லூரியில் படிக்கும் அரசுப்பள்ளி மாணவனும் அவனது தகப்பனும் சாதனையாளர்களா?*

*உங்களுக்குத் தெரியுமா.....*

 *TNPSC தேர்வில் தேர்வாகும் 99 விழுக்காட்டினர் அரசுப்பள்ளியில், தமிழில் படித்தவர்கள் என்று?*

*TET தேர்வில் வெற்றி பெற்று  அரசுப்பள்ளியில் ஆசிரியர்களாக பணியாற்றும் 50 ஆயிரம் ஆசிரியர்கள் அரசுப்பள்ளியில் படித்தவர்கள் என்று?*

 *இன்றைக்கு இருக்கும் அரசு ஊழியர்கள் பெரும்பான்மையோர் அரசுப்பள்ளியில் தான் படித்தவர்கள் என்று?*

*ஏன் நீங்கள் கூட அரசுப்பள்ளியில் படித்த அரசு ஊழியர்களாக இருக்கலாம்?*

*உங்களால் ஆணித்தரமாக எடுத்துக் கூற முடியுமா... CBSE , மெட்ரிக் பள்ளியில் படித்தவர்கள் எந்த அரசு வேலையில் உள்ளார்கள் என்று?*

*அந்தப் பள்ளிகளைப் பட்டியல் இடச் சொல்லுங்கள் பார்க்கலாம் ?*

*இனியேனும் விழித்துக் கொள்ளுங்கள்  அன்புப் பெற்றோர்களே?*

*அரசுப்பள்ளியை வெறுக்கும் நீங்கள், அரசு வேலையைத் தேடுவது எவ்வாறு சரியாகும்?*

**வாருங்கள் குரல் கொடுப்போம்* .....  

👍ஆங்கில வழியில் கல்வி என்ற மோகம் தற்போது *அரசு பள்ளியிலும் ஆங்கில வழி கல்வி உள்ளது* 

 👍 *வெட்டி கௌரவத்தை விடுவோம்* 

👍  *அரசு* 

 *பள்ளியில்* *படிப்போம்* 

👍 *ஆகச்சிறந்த அரசு பதவியில் அமர்வோம்* 

👍 *அரசின் அனைத்து சலுகைகளையும் பெறுவோம்* 

👍 *இதனால்* 

*நம் செலவுகள் குறைக்கப்பட்டு, நம் எதிர்காலத்திற்காகபணம் சேமிக்கப்படும்.*

*சிந்திப்போம்!*

*மற்றவரின் சிந்தனையைத் தூண்டுவோம்!*

ரஷ்யா - உக்ரைன் போர்

கார்ல மார்க்ஸ் கணபதி

ரஷ்யா - உக்ரைன் போர் தொடங்கி இரண்டாண்டுகள் நிறைவடைகிறது. நான்கூட இந்த சண்டை உடனே முடிவுக்கு வந்துவிடும் என்றுதான் நினைத்தேன். ஆனால் ஏகாதிபத்தியங்களின் முடிவிலிப் போராக இது நீடிக்கிறது. மேற்கத்திய நாடுகள் ஒவ்வொன்றுக்கும் தனித்தனி அஜெண்டாக்கள் இருக்கின்றன. இந்தப் பக்கம் ரஷ்யாவின் ஆதரவு அணியும் பலம் பொருந்தியதாக இருக்கிறது.

வழக்கமானப் போர்களில் இருந்து இன்றைய நவீன யுத்தங்கள் முழுக்கவும் வேறு பரிமாணம் கொண்டிருக்கின்றன. தேசப்பற்று என்பதே போர்களுக்கான அடிப்படை. ஆனால் அது மறு வரையறை செய்யப்பட்டிருக்கிறது. யுத்தங்கள், ஒப்பந்த அடிப்படையில் நிறுவனங்கள் ஈடுபடும் தொழிலாக மாறியிருக்கிறது. இதைப்பற்றி போதுமான விவாதங்கள் நமது சூழலில் ஏற்படவில்லை.

ரஷ்யா - உக்ரைன் போரில், போர் வீரர்களுக்கு உதவி செய்யும் பணியாட்களாக உக்ரைனில் சில இந்தியர்கள் வேலை செய்கிறார்கள் எனும் செய்தி கடந்த சில மாதங்களாக கசிந்து கொண்டிருந்தது. உறுதியான தகவல் இல்லை, அல்லது என் பார்வையில் அது படவில்லை. ஆனால், ரஷ்யாவும் சில ஏஜெண்டுகளின் வழியாக, நூற்றுக்கணக்கான இந்தியப் பணியாளர்களை வேலைக்கு அமர்த்தியிருக்கிறது எனும் கட்டுரைகள் மேற்கத்திய ஊடகங்களில் வந்தன. இப்போது அந்த செய்திகள் இந்திய மீடியாக்களிலும் வருகின்றன.

திடீரென்று என்ன கரிசனம்?

உதவியாளர் வேலைக்கு என்று அழைத்து செல்லப்பட்ட இந்தியர்கள், சில நாட்கள் போர்ப் பயிற்சியளிக்கப்பட்ட பிறகு கட்டாயமாக யுத்தக்களத்துக்கு அனுப்பப்பட்டிருக்கிறார்கள். அவ்வாறு அனுப்பப்பட்ட ஒரு இருபத்து மூன்று வயது இந்தியர் போரில் கொல்லப்பட்டிருக்கிறார். மற்றவர்கள் எப்படியாவது எங்களை மீட்டுவிடுங்கள் என்று கண்ணீருடன் ஒளித்துணுக்குகளை அனுப்புகிறார்கள். 

"இந்தியத் தூதரகத்தைப் பலமுறை அணுகினோம் எங்களுக்கு சரியான பதில் இல்லை" என்கிறார்கள் போர் முனையில் மாட்டிக்கொண்டிருக்கும் இந்தியர்கள். "எத்தனை பேர் அங்கு இருக்கிறார்கள் என்கிற சரியான தகவல் எங்களிடம் இல்லை" என்கிறது ரஷ்யாவில் இருக்கும் இந்தியத் தூதரகம். ரஷ்யத்  தளபதிகளிடம் சென்று, "நாங்கள் வந்தது உதவியாளர் வேலைக்கு, போரில் ஈடுபடுவதற்கு அல்ல" என்று முறையிடுகையில், "நீங்கள் கையெழுத்திட்ட உங்களது ஒப்பந்தத்தைப் படித்துப் பாருங்கள்" என்று அவர்கள் நீட்டும் காகிதத்தில் தலை சுற்றும் வாக்கியங்கள் இருக்கின்றன. என்னால் அத்தகைய ஒப்பந்தங்கள் எப்படி வடிவமைக்கப்படும் என்பதைப் புரிந்துகொள்ள முடிகிறது. "எந்த வேலை கொடுத்தாலும் செய்யவேண்டும்" என்று ஒரு வரி ஜோடனையான மொழியில் இருக்கும். "இந்தா இதுதான் உன் வேலை" என்று கையில் துப்பாக்கியைக் கொடுத்தால் போர்முனைக்கு செல்லத்தான் வேண்டும், சாகத்தான் வேண்டும். முறையிடுவதற்கு அங்கு யாரிடம் போவது?

ஒப்பந்தப் போராளிகள் என்பது அமெரிக்கா, மத்தியக்  கிழக்கு நாடுகள் மீது நடத்திய  ஆக்கிரமிப்புப் போர்களின் போது வெளிச்சத்துக்கு வந்து இப்போது அது ஏகாதிபத்தியங்களின் வழக்கமான நடைமுறையாகிப் போயிருக்கிறது. ஈராக் யுத்தத்தின் போது இதை முழு வீச்சில் பயன்படுத்திய அமெரிக்கா, போர் என்பதை ஒப்பந்தக்காரர்கள் அரசின் முகவர்களாக நின்று ஈடுபடும் தொழில் என்று ஆக்கிவிட்டது. மேற்பார்வையும், ஆயுத விநியோகமும், அரசியல் கருத்துருவாக்கமுமே அரசின் வேலை என்று ஆகியிருக்கிறது. 

ராணுவ வீரர்களில், நிரந்தர வீரர்கள், ஒப்பந்த வீரர்கள் என்கிற இரண்டு வர்க்கங்கள் வந்திருக்கின்றன. ஓய்வூதியம், நீண்ட கால மருத்துவ உதவி, குடும்பப் பாதுகாப்பு, சமூகப் பாதுகாப்பு, போருக்குப் பின்பான  உளவியல் சிகிச்சைகள் போன்ற தார்மீக ரீதியான கடமைகளில் இருந்து அமெரிக்கா கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியேறுகிறது. 

ஆயுதம் உற்பத்தி செய்ய கார்ப்பரேட்டுகள், அதை விநியோகிக்க ஆயுதத் தரகர்கள், அவர்களது வாடிக்கையாளர்களாக மாறியிருக்கும் ஸ்திரத்தன்மை அற்ற அரசுகள் மற்றும் போராளிக் குழுக்கள், போரிட வீரர்களைத் தேர்ந்தெடுத்து அனுப்பும் நிறுவனங்கள் என போரின் தன்மை நம்மால் கற்பனை செய்யமுடியாத அளவுக்கு விரிந்திருக்கிறது. 

போருக்கு ஆதரவான கருத்துருவாக்கம், எதிரான கருத்துருவாக்கம் இரண்டுக்கும் பில்லியன் கணக்கில் டாலர்கள் செலவிடப்படுகின்றன. சமூக ஊடகங்கள் லாபியிஸ்ட்டுகளின் வேலையை எளிதாக்குகின்றன. ஜனநாயக, சுதந்திர, அறம்சார் ஊடகங்கள் முடக்கப்படுகின்றன அல்லது அவையாகவே ஆவியாகிவிடுகின்றன. வெள்ளமாகப் பாயும் பணத்தின் முன்னால் அவற்றால் நிலைக்க முடிவதில்லை. நாம் எவ்வளவு நேரம் சமூக ஊடகங்களில் இருக்கிறோமோ அதற்கு ஏற்றாற்போல் நாம் மூளைச்சலவை செய்யப்படும் நேரம் கூடுகிறது. 

இந்த ரஷ்யா-உக்ரைன் போரிலும், ரஷ்யா ஒப்பந்த அடிப்படையிலான வீரர்களைப் பயன்படுத்துவது வெளிச்சத்துக்கு வந்தது. போர் முனையில் இருந்த ஒப்பந்த வீரர்களின் தலைவருக்கும் (Yevgeny Prigozhin), ரஷ்ய அதிபர் புதினுக்கும் பூசல் வந்தது. அவர் படைகளைத் திருப்பிக் கொண்டு ரஷ்யத் தலைநகரை நோக்கி வரத் தொடங்கினார். ரஷ்யாவின் சுதேசிப் படைகளுக்கும், ரஷ்யாவின் ஒப்பந்தப் படைகளுக்குமான போராக மாறும் சாத்தியங்களை அது கொண்டிருந்தது. பிறகு ஒரு மூன்றாம் நாட்டின் தலையீட்டில் இரண்டு தரப்புக்கும் ஒப்பந்தம் ஏற்பட்டு அந்தப் பிரச்சினை முடிவுக்கு வந்து அவர் துருப்புகளைத் திருப்பிக்கொண்டு மீண்டும் போர்முனைக்குப் போனார். 

அடுத்த சில மாதங்களில் Yevgeny Prigozhin ஐ ஏற்றிக்கொண்டு பறந்து சென்ற ஹெலிகாப்டர் நடு வானில் வெடித்துச் சிதறியது. அவரைக் கொன்றது ரஷ்யாதான் என்பது ஒன்றும் புரியாத ரகசியம் இல்லை. அவர் துருப்புகளைத் திருப்பிக்கொண்டு,  கிரெம்ளின் நோக்கி வரும்போதே, அவரது தேதி குறிக்கப்பட்டுவிட்டது என்று நினைத்தேன். ரஷ்யாவின் சுபாவம் குறித்து நம் ஊர் கம்யூனிஸ்ட்களுக்கு இருப்பது போன்ற மயக்கம் எதுவும் எனக்கில்லை.  ரஷ்யா-உக்ரைன் போரையொட்டி, அமெரிக்காகவுக்கும் ரஷ்யாவுக்கும் இருக்கும் ஆறு வித்தியாசங்களை யாராவது பட்டியலிட்டால், அது இந்தியாவில் வரப்போகிற புரட்சியை விட சுவாரஸ்யமாக இருக்கும். 

இப்போது நாம் போர் முனைகளில் மாட்டிக்கொண்டிருக்கும் இந்தியர்களைப் பற்றி இவ்வளவு விரிவாக ஏன் எழுதுகிறேன் என்கிற இடத்துக்கு வருகிறேன். அதாவது இரண்டாண்டுகளுக்கு முன்பு, அக்னீபாத் வீரர்கள் என்று இந்த வலதுசாரி அரசாங்கம் பீற்றிக்கொண்ட முன்னெடுப்பு பற்றி, மேற்கண்ட பின்புலத்தில் அதை ஆராய்வதே என் நோக்கம்.

அமெரிக்காவும், ரஷ்யாவும் மற்ற பிற நாடுகளும் நடைமுறைப்படுத்தியிருக்கிற ஒப்பந்த வீரர்களின் இந்திய வடிவமே அக்னீபாத் வீரர்கள். அதன் விபரீத பின்விளைவுகள் என்னவாக இருக்கக் கூடும் என்று யோசித்தாலே அச்சமாக இருக்கிறது. நான் கொஞ்சம் மிகைப்படுத்துகிறோனோ, என்று கூட எனக்குத் தயக்கமாக இருக்கிறது. இருந்தாலும் இந்த அச்சத்தை நான் பகிர்ந்துகொள்கிறேன். 

இரண்டு வருட காலம் நமது ராணுவத்தால் பயிற்சியளிக்கப்பட்டு, பிறகு விடுவிக்கப்படும் அக்னீபாத் வீரர்கள், (அதாவது நமது ராணுவத்தால் எடுத்துக்கொள்ளப்படும் சொற்ப வீரர்களைத் தவிர மீதமுள்ள வீரர்கள்) எங்கு போவார்கள்? சந்தையில், அவர்களை எடுத்துக் கொள்வதற்கு இதைப் போன்ற ஒப்பந்த நிறுவனங்கள் ஆர்வம் காட்டும்தானே? அதைத் தடுக்கும் வழிமுறைகள் எதுவும் அவர்களுக்குப் பயிற்சியளிக்கும்போதே உறுதி செய்யப்படுகிறதா? அல்லது அவர்கள் நமது ராணுவத்திலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட பிறகு, எங்கு வேண்டுமானாலும் செல்லலாம் என்று இருக்கிறதா? அப்படித்தான் இருக்கும் என்றுதான் நான் நினைக்கிறேன்.

Russian Contract soldiers or american contract soldiers and disputes என்று கூகூகிள் தட்டித் தேடிப்பாருங்கள். நான் சொல்வதன் வீர்யம் புரியும். அவ்வாறு ஒப்பந்த அடிப்படையில் பணிக்கு எடுக்கப்படும் வீரர்கள் தாங்கள் ஏமாற்றப்பட்டு விட்டதாக போராடுவதெல்லாம் நடக்கிறது. அவர்களது ஒழுங்கு, தார்மீகம், அத்துமீறல்களை பொறுப்பு கூற வைப்பது போன்றவை எல்லாம் பிறகு.

ஏன் இத்தனை இந்திய இளைஞர்கள் உயிரைப் பணயம் வைத்து இத்தகைய வேலைக்குப் போகிறார்கள்? யுத்த முனையில் வேலையாள் பணி என்றாலும் கூட அது உயிருக்கு ஆபத்தான பணிதானே? இருந்தாலும் ஏன் போகிறார்கள்? இது மட்டுமல்ல, சட்ட விரோதமாக அமெரிக்காவுக்குக் குடியேற முயல்பவர்கள், கனடாவுக்குச் செல்பவர்கள் என்று இந்த எண்ணிக்கை நாளுக்கு நாள் கூடிக்கொண்டே இருக்கின்றது. இதை எப்படிப் புரிந்துகொள்வது? அப்படியானால் இந்த வலதுசாரி அரசு சொல்லும் வளர்ச்சி, முன்னேற்றம் போன்ற குறியீட்டு எண்களுக்கு என்னதான் பொருள் என்று ஆயாசமாக இருக்கிறது. 

இந்த விஷயத்தில் நான், நமது பொருளியல் அறிவு ஜீவிகள் சொல்வதை ஏற்கிறேன். இந்த அரசு நம்பர்களுடன் விளையாடி நமது சமூக, பொருளாதார யதார்த்தத்தை மறைக்கிறது. பணம் இருப்பவர்களுக்கும், இல்லாதவர்களுக்குமான வேறுபாடு நமது கற்பனைக்கு எட்டாத வகையில் அதிகரித்துக்கொண்டே போகிறது என்பதே நிஜம். இதை வெறும் மதத்திற்குள் வைத்து பொதிந்து விட முடியாது. நீண்ட, ஆழமான, பொறுப்பான அரசியல் விவாதங்கள் தேவை.

அந்த அச்சம் இருக்கின்றவரையில், அண்ணாதுரைதான் இந்த நாட்டை ஆளுகிறான் என்று பொருள்

1968-ல் நடந்த "தமிழ்நாடு" பெயர் சூட்டும் விழாவில் பேரறிஞர் அண்ணா சொன்னார்:

என்னை மருத்துவர்கள் தடுத்தார்கள்; என் தாய்த்திரு நாட்டிற்குத் தமிழ்நாடு என்று பெயர் வைப்பதைவிட, நான் வீட்டிலிருந்து என்ன பயன்? இந்த உடல் இருந்து என்ன பயன்? மூன்று பெரும் சாதனைகளை எங்களுடைய அரசு - திராவிட முன்னேற்றக் கழக அரசு - செய்திருக்கிறது.

*தாய்த்திருநாட்டிற்குத் தமிழ்நாடு என்று பெயர் வைத்திருக்கிறோம். 

*சுயமரியாதைத் திருமணங்களுக்கு சட்ட வடிவம் கொடுத்திருக்கிறோம். 

*இருமொழிக் கொள்கை - தமிழ் - ஆங்கிலம் மட்டும்தான் மும்மொழிக்கு இடமில்லை. 

இந்த மூன்றும் மிக முக்கியமானது. எங்கள் ஆட்சியையே மாற்றவேண்டும் என்று சிலர் நினைக்கிறார்கள் என்று எனக்குச் செய்தி வந்தது.

அவர்களால் முடியுமா? என்று நான் சவால் விடமாட்டேன். இன்றைய அரசியல் அமைப்புச் சட்டப்படி, அவர்கள் நினைத்தால் முடியும். 

ஆனால், அப்படியே வேறு யார் வந்து உட்கார்ந்தாலும், நாங்கள் செய்த இந்த முப்பெரும் சாதனைகளை மாற்றலாம் என்று நினைத்தாலோ, அந்த நேரத்தில் அதை மாற்றினாலோ, மக்கள் நிலை என்னாகும்? தமிழ்நாடு எப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையை உருவாக்கும் என்று நினைக்கின்ற நேரத்தில், அவர்களை அறியாமல் ஒரு அச்சம் தோன்றும், அந்த அச்சம் இருக்கின்றவரையில், அண்ணாதுரைதான் இந்த நாட்டை ஆளுகிறான் என்று பொருள்

இராமனின் ஒழுக்கம் குறித்து... அண்ணல் அம்பேத்கர் அவர்களின் பதிவு

*- இராமனின் ஒழுக்கம் குறித்து... அண்ணல் அம்பேத்கர் அவர்களின் பதிவு -*

   *#இராமனை ஒரு மன்னன் எனும் நிலையில் வைத்து ஆராய்வோம்:- அறநெறி பிறழாத இலட்சிய மன்னன் என இராமன் கருதப்படுகிறான். ஆனால்... இந்த முடிவு உண்மைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டதா? உண்மை என்னவெனில்... இராமன் மன்னனாயிருந்து ஒரு போதும் கோலோச்சவில்லை. பெயரளவில்தான் அவன் மன்னனாய் இருந்திருக்கிறான். ஆட்சிப் பொறுப்பு அனைத்தும் அவன் தம்பி பரதனிடமே ஒப்படைக்கப் பட்டிருந்தது என்று வால்மீகியே சொல்கிறார். அரசாட்சி மற்றும் நாட்டுப் பரிபாலனத்திலிருந்து இராமன் முற்றிலும் தன்னை விடுவித்துக் கொண்டிருந்தான். இராமன் அரியணை ஏறிய பின் அவனுடைய அன்றாட நடவடிக்கைகளை குறிப்பாகவும், தெளிவாகவும் வால்மீகி குறிப்பிடுகிறார்#.* 👇

   *#👉"அதன்படி... இராமனின் வாழ்வில் ஒரு நாள் இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டன. நண்பகலுக்கு முன்பு வரை ஒரு பகுதி என்றும், நண்பகலுக்குப் பின் வேறொரு பகுதி என்றும் வரையறுக்கப்பட்டது. காலை முதல் நண்பகல் வரை இராமன் மத ஆச்சாரங்கள் மற்றும் சடங்குகளை நிறை வேற்றுவதிலும் பிரார்த்தனை செய்வதிலும் காலத்தைக் கழித்தான். நண்பகலுக்குப் பின் அரசவைக் கோமாளிகளுடனும் அந்தப்புரப் பெண்களுடனும் மாறி மாறி தன் நேரத்தைக் கழித்தான். அந்தப்புரப் பெண்களுடன் கூடிக் களித்து அயர்ந்திட்டால் கோமாளிகளுடன் பேசிக் கழிப்பான். கோமாளிகளுடன் பேசிக் களைப்புற்றால் அந்தப்புரப் பெண்களை நோக்கி ஓடுவான்"👈#.*

   *#👉"இராமன் அந்தப்புரப் பெண்களோடு அனுபவித்த களியாட்டங்களை வால்மீகியும் மிக விசாலமாகவே விவரிக்கிறார். அசோகவனம் எனும் அழகிய பூங்காவில் இந்த அந்தப்புரம் இருந்தது. அங்கு தான் இராமன் சாப்பிடுவது வழக்கம். இராமனின் உணவில் அருஞ்சுவைப் பொருட்கள் அனைத்தும் இடம்பெற்றன. மது, மாமிசம், பழவகைகள் உட்பட. இராமன் மதுவை அறவே தொடாதவன் அல்ல. இராமன் அளவுக்கு அதிகமாகவே குடிக்கும் பழக்கத்தைக் கொண்டிருந்தான். அப்படிக் குடித்து விட்டு அவன் ஆடும் களியாட்டத்தில் சீதையையும் கலந்துகொள்ளச் செய்தான் என  வால்மீகி குறிப்பிடுகிறார்"👈#.*

   *#👉"அந்தப்புரப் பெண்களுடன் இராமன் வாழ்ந்து கழித்ததாய் வால்மீகி சொல்லும் விவரங்கள் அற்பமானவை அல்ல. அந்தப்புரத்தில் இயல், இசை, நாட்டியத்தில் புகழ் பெற்ற கிண்ணரி, உரகா மற்றும் அப்சரசுகள் போன்ற பேரழகிகள் இருந்தனர். போதாதென்று நாட்டின் பல பகுதிகளிலிருந்தும் பெண்ணழகிகளெல்லாம் அந்த அந்தப்புரத்திற்குக் கொண்டு வரப்பட்டனர். இந்த அழகிகளின் மத்தியில் இராமன் குடித்து, கூத்தாடி கலந்து மகிழ்ந்து களிப்புற்றுக் கிடந்தான். அப்பெண்களெல்லாம் இராமனை மகிழ்விக்கப் பெரும்பாடு பட்டனர். பதிலாக இராமன் அப்பெண்களுக்கு மாலை அணிவிப்பானாம். வஞ்சியரின் வளையத்துள் கிடந்த ஆடவருள் இளவரசன் இராமன் முதல்வன் என்கிறார் வால்மீகி. இவை இராமனின் ஒருநாள் வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிகளல்ல. இராமனுடைய வாழ்வின் அன்றாட நிகழ்ச்சிகளே இவை"👈#.*

   *#👉"நாட்டு நிர்வாகத்தில் இராமன் எப்போதும் பங்கேற்றதில்லை என்பதை ஏற்கெனவே குறிப்பிட்டிருந்தேன். நாட்டு மக்களின் குறை கேட்டு நிவர்த்தி செய்கிற பழங்கால மன்னர்களின் பழக்கத்தைக்கூட இராமன் ஒருபோதும்கடைபிடிக்கவில்லை. தம்மக்கள் குறைகளை ஏதோ ஒருதடவை இராமன் நேரில் கேட்டதாக வால்மீகி ஒரு சந்தர்ப்பத்தைக் குறிப்பிடுகிறார். அதுவும் ஒரு துயரமான நிகழ்ச்சியாக அமைகிறது. அக்குறையைத் தானே தீர்த்திடுவதாய்ப் பொறுப்பேற்கிறான் இராமன். அப்படி செய்கையில் வரலாறு காணாத கடுங்கொடிய குற்றத்தைச் செய்கிறான் இராமன். அதுவே சூத்திரனான சம்புகனின் படுகொலை நிகழ்ச்சியாகும்"👈#.*

*ஆதாரம்:-*

*1. உத்தரகாண்டம், சருக்கம் 42, சுலோகம் 27.*

*2. உத்தரகாண்டம், சருக்கம் 43, சுலோகம் 1.*

*3. உத்தரகாண்டம், சருக்கம் 42, சுலோகம் 8.*

*- கிளர்ச்சியாளர் 'போதிசத்துவர்' Dr B.R.அம்பேத்கர் -*

*பாபாசாகேப் Dr B.R.அம்பேத்கர் அவர்களின்...பேச்சும் எழுத்தும், நூல் தொகுதி -8 பக்கம் - 462-463.*

#வாட்சப்பில்வந்தது

பாண்டேவும் கருங்குரங்கு! RSS-ன் சிலிப்பர் செல்

பாண்டேவும் கருங்குரங்கும் !

கட்டுரை  -ராஜா ராஜேந்திரன்.

முன் குறிப்பு : 

இந்தக் கட்டுரை ஜூலை 2017 உயிர்மையில் வெளியானது.

சங்கிகள் எப்படி இந்த பாபர் மசூதியை தங்களின் வக்கிர வளர்ச்சிக்குப் பயன்படுத்திக் கொண்டார்கள் ?  இவன்களுக்கு எல்லாவகைகளிலும் தொடர்ந்து உதவிக் கொண்டிருப்பவர்கள் யார் ?  அவர்களின் பொதுவான பின்புலம் எது என்பதையெல்லாம் ஒரு நூலின் துணைகொண்டு வரையப்பட்ட கட்டுரை.  

இனி அந்தக் கட்டுரை ;

ரமணா படத்தில், காவல்துறை மிகக் குழப்பமாய் முழித்துக் கொண்டிருக்கும் ஒரு தருணத்தில், முடிச்சவிழ்ந்து சிக்கல்கள் தீர, ஒரு பொதுக் காரணத்தை துப்பறிந்துக் கண்டுபிடிக்கும்.

அது என்னவென்றால், படத்தின் நாயகன் பணிபுரியும் ஒரு கல்லூரியில், அவரிடம் படித்த மாணவர்கள் மட்டும், தமிழக அரசுப் பணிகளில், தமிழகம் முழுக்க விரவிக் கிடப்பார்கள்.

ஒரு ரூபாய் கூட லஞ்சம் வாங்க மாட்டார்கள்.  அதேவேளையில் அவர்களுடன் பணி புரியும் சக ஊழியர்களில் யார் யார் லஞ்சப் பேர்வழிகள், எவ்வளவு லஞ்சம் வாங்குகிறார்கள் என்பதை மட்டும் தங்களின் பேராசிரியர்க்கு(நாயகன்) அப்டேட்டாக அனுப்பி வைத்துக் கொண்டிருப்பார்கள்.

நாயகனின் அந்த முன்னாள் மாணவர்கள், பொதுப்பணித்துறை, காவல்துறை, தொழில், வணிகவரி என்று தமிழக அரசின் அனைத்துத் துறைகளிலும் இருப்பார்கள்.

சரி.  இது நாயகனின் நல் நோக்கத்திற்காக, அதாவது ஊழலை அறவே ஒழிக்க, அவர் ஹிம்சை வழியை நாடுகிறார்.  அதாவது ஆயுதங்கள் மூலம் அவர்களில் தலையாயக் குற்றவாளியைக் கண்டறிந்து, கொன்று நடு வீதியில் தொங்க விடுவார்.   இதனால் நம் மாநிலமே ஊழல் செய்ய அஞ்சும். 

ஆனால் அப்படியெல்லாம் ஓர் இயக்கத்தால் செய்ய முடியாது என்று நினைக்கிறீர்களா ?

ஆம்.  ரமணாக்கள் எல்லாம் மோகன் பகாவத்கள் முன் வெறும் தூசுகள்.  ராஷ்ட்ரீய ஸ்வயம்சேவக் சங் எனப்படும் ஆர் எஸ் எஸ் ஷாகாக்கள்* இப்படியான ஒரு கூட்டத்தை பல வருடங்களாய் உருவாக்கிக் கொண்டே வருகின்றன. 

(*ஷாகாக்கள்  = சீருடை அணிந்து உடற்பயிற்சி, தற்காப்புப் பயிற்சி, ஆயுதப் பயிற்சி, இந்துத்துவ உபதேசங்கள், கட்டளைகள், இலக்குகள், அதைக் கண்டடைதல், எதிரிகள் யார் என அறிந்துக் கொள்ளுவது, அவர்களை அகற்றுவதற்கான அரசியல் .... இதையெல்லாம் செயல்படுத்தப் பயன்படும் ஒரு கூட்டம்.  வார விடுமுறை நாட்களில், பூங்காக்களில், சங்கிச்சகவாசம் கொண்ட முதலாளிகளின் பள்ளி அல்லது கல்லூரி விளையாட்டுத் திடல்களில் நிகழ்த்தப்படுபவை)

கிட்டத்தட்ட மூளைச்சலவை செய்யப்படும் மதப் பிரசங்கக் கூட்டத்தைப் போலவே இதிலும் வீராவேச உரைகள் நிகழும்.  அதில் மனம் மயங்கி உணர்ச்சிப் பெருக்கில் ஆழ்ந்து, தேசத்தின் பால், அதாவது இந்துஸ்தானத்தின் மீது எவர்களுக்கெல்லாம் ஆர்கஸம் வந்து, என் தாய்நாடு(மதம்) காக்க என்னுயிரையும் தருவேன் என குரல் கொடுக்கிறார்களோ, அவர்கள்தான் மோகன் பகாவத்களின் ஸ்லீப்பர் செல்கள்.

மிகவும் நம்பகத்தன்மையான ஆள், யார் ஆட்சி புரிந்தாலும் தங்களுக்கே விசுவாசமாக இருப்பார் என, ஆழமான ஒரு முத்திரை பதிந்து விட்டால், பிறகு அவருடைய வாழ்க்கை, முழுக்க முழுக்க இந்த இயக்கத்தினராலேயே இயக்கப்படும்.  இவர்கள் எங்கு போனால் என்ன காரியம் தங்களுக்குச் சாதகமாக, தங்களின் இலக்கை நிறைவேற்றும் என்று அங்கு இந்த ஸ்லீப்பர் செல்களை அமர வைத்து, பல காரியங்கள் சாதிப்பார்கள்.

என்னடா, சமஸ் மாதிரி பூச்சாண்டி காட்டுகிறானே ? அவர்கள் என்ன அவ்ளோவ் பெரிய அப்பாடக்கர்களா என மிரளத் தேவையில்லை.  இந்தக் கட்டுரையின் நோக்கமும் அதுவல்ல.  மதத்தை ஓர் ஆயுதமாகவும், கேடயமாகவும் உபயோகித்து, மூட அடிமைகளைத் தொடர்ந்து எப்படி உருவாக்கி வருகிறார்கள் என்பதை தோலுரித்துக் காட்டும் ஒரு முயற்சி மட்டுமே.

அவர்கள் காத்திருக்கிறார்கள்.  தங்களின் காலம் கனியும் வரை பொறுமையாக, இரை தங்களின் அருகே வரும் வரை ஒற்றைக்காலில் கொக்கு போலக் காத்திருக்கிறார்கள்.  

வாஜ்பாய் போன்ற தங்களுடைய ஆட்களின் மைனாரிட்டி ஆட்சியின் போதெல்லாம் அவர்கள் தங்களின் சுயரூபத்தை பெரிதாக வெளிக்காட்ட முனைவதில்லை.

2014 -ல் நிகழ்ந்ததைப் போன்று ஒரு பிரம்மாண்ட பலத்துடன் தனிக்கட்சியாக ஆள வாய்ப்பு வரும்போது, தங்களின் ஸ்லீப்பர் செல்களை எல்லாம் எழுப்பி விட்டு, இந்த ஷாகாக்களின் எந்தச் செயல்களையும் நாடே ரசிக்கிறது, பாராட்டுகிறது, ஏற்கிறது என்றெல்லாம் மொத்த மக்களையும் நம்ப வைப்பதில் மும்முரமாகச் செயல்படுகிறார்கள்.

நீதித்துறை, அரசியல், ஊடகங்கள், நிதி திரட்ட வணிகர்கள், ஆட்சிப்பணி, கல்வி, அறநிலையங்கள், விளையாட்டு, சமூக வலைத்தளங்கள், சினிமா, காவல்துறை, அயலகப் பணி ... இப்படி நாட்டின் மிக மிக முக்கியமாக இருக்கும் எல்லாத் துறைகளிலும் இந்த ஸ்லீப்பர் செல்கள் ஊடுருவி இருக்கிறார்கள்.  

அதிகாரம் அவர்களின் கைகளில் முழுக்க முழுக்க வரும்போது, தங்களின் ஸ்லீப்பர் செல்கள் இவர்கள்தான் எனக் கண்டறிகிறார்கள்.  அவர்களுக்கு நினைவூட்டுகிறார்கள்.  உங்களின் சேவை இப்போது எங்களுக்கு அவசியம் தேவை என அவர்களுக்குத் தேவையான வேலைகளைச் சாதித்துக் கொள்கிறார்கள்.

நமக்கு இங்கு ஏகப்பட்ட சேனல்கள் இருப்பதால் இப்போது நாம் வடக்கின் பல செய்திச் சானல்களை பெரும்பாலும் தவிர்த்தேக் கிடக்கிறோம்.

ஒரே ஒரு நாள், முழுக்க நம் சேனல்களைத் தவிர்த்துவிட்டு, வடக்கின் செய்தி சேனல்களை மட்டுமே பார்த்தால் போதும்.  கிட்டத்தட்ட 99 விழுக்காடு ஊடகங்கள் முழு வலதுசாரிகளாக மாறி, எல்லா ஸ்லீப்பர் செல்களும் முழித்துக் கொண்டதைப் போன்ற ஒரு பிரமிப்பை / பயத்தை தந்துக் கொண்டிருப்பது புரியும்.

சர்ஜிகல் ஸ்ட்ரைக் என்று ஒரு வீடியோ.  

எங்கு தாக்கினார்கள் ?  யாரைத் தாக்கினார்கள் ? எத்தனை பேரைக் கொன்றார்கள் ?  அதற்கு ஆதாரம் என்ன ?  

ம்ஹூம்.  இப்படி எந்த ஒரு கேள்வியையுமே கேட்காமல், ராணுவம் தந்த அல்லது பாதுகாப்பு அமைச்சகம் தந்த வீடியோ காட்சிகளை நாள்தோறும் ஒளிபரப்புவார்கள்.  அவர்கள் சொன்னதை அல்லது சொல்லிக் கொடுத்ததை மட்டும் அந்தக் காட்சிகளை ஒளிபரப்பும்போது சொல்லியவண்ணம் இருப்பார்கள்.  

நாடு ஏதொ மாபெரும் சாதனையைச் சாதித்து, இந்திய எல்லையில் இருந்த மொத்த எதிரிகள் கூட்டமே சின்னாபின்னமானது போன்ற பெரும் வீரப்பிரதாபம் கட்டமைக்கப்படும்.  

கொஞ்சம் உற்று நோக்கினால் லடாக் எல்லையிலோ, அருணாச்சலப் பிரதேச எல்லையிலோ, சீனாவுக்கெதிராக இப்படிப்பட்ட ஸ்ட்ரைக்குகள் ஒருபோதும் நிகழாது.  பாகிஸ்தான் எல்லையில் மட்டுமே நிகழும்.  பாகிஸ்தான் மட்டுமே நம் பிரம்மாண்ட எதிரி.  

தென்னிந்திய அளவு கூட இல்லாத நாடு, வளர்ச்சியில் நம்மை விட எல்லாத் துறைகளிலும் மிகவும் கீழாக இருக்கும் ஒரு நாடு,  மக்களாட்சியில் அடிக்கடி தோல்வியைத் தழுவிக் கொண்டே வரும் ஒரு மதவாத நாடு.... இது எப்படி நம்முடைய போட்டி நாடு அல்லது எதிரி நாடாக இருக்க முடியும் ?  ஒரே ஒரு காரணம் அது இஸ்லாமிய நாடு.  இஸ்லாமியர்கள் இந்துத்துவாவின் மாபெரும் எதிரி. அவ்வளவுதான்.

எல்லா ஊடகங்களிலும் இணை ஆசிரியர் பதவிகளிலாவது தாங்கள் சொல்லும் ஆட்களை நியமிக்குமாறு, இந்த இந்துத்துவ இயக்கங்களின் பரிந்துரைகள் வடக்கு ஊடகங்கள் முழுக்க உண்டு என்கிற ஒரு சேதியை வாசித்தேன்.  என்டிடிவி  விஷயத்தில் அது பலிக்காதபோது, எதிர்விளைவு கொஞ்சம் மோசமாக இருந்ததையும் பார்த்திருப்போம் (NDTV பற்றி ஏழு வருடங்களுக்கு முன்பு இப்படி எழுதியிருந்தேன்.  பாருங்க NDTV யவே அதானி முழுங்கிவிட்டார்)

மதச்சார்பற்ற ஒரு நாட்டில் மதப் பைத்தியங்கள் பெருகும்போது இப்படிப்பட்ட விபத்துகள் நிகழத்தான் செய்யும்.  எல்லாம் தற்காலிகமானவைகள்.  மக்கள் முழித்துக் கொள்ளும்போது முற்றிலுமாக பல வருடங்களுக்கு ஸ்லீப்பர் செல்களின் செயல்கள் முடங்கிப் போய்விடும்.

சரி, கட்டுரைத் தலைப்புக்கு வருவோமா ?

பாபரி மஸ்ஜித் என்கிற ஒரு கட்டுரைத் தொகுப்பை வாசிக்க எடுத்தேன்.  ஆசிரியர் மு.குலாம் முஹம்மது.  நான்காவது பதிப்பாக, பல ஆவணங்கள், தீர்ப்புகளின் சிறு குறிப்புகள் சேர்க்கப்பட்டு 2012 -ல் வெளியான ஒரு தொகுப்பு.  முழுக்க முழுக்க இஸ்லாமியர்கள் பார்வையில் செல்லும் ஒரு நூல்தான் !

பாபர் மசூதி - ராம ஜென்மபூமி Dispute வெகு தீவிரமாக, மாபெரும் அரசியல் திருப்புமுனை காரணியாக 1986- களில் இருந்தபோது, நிகழ்ந்த ஓர் அதிமுக்கியமான சம்பவம், தகுந்த ஆதாரங்களுடன் விளக்கப்படுகிறது.

பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன், முகலாயர்களால் கட்டப்பட்ட இந்த மசூதி, முகலாய அரசன் ஜஹாங்கீர் காலத்தில்தான், பாபர் மசூதி எனப் பெயர்ச் சூட்டப்பட்டு, இஸ்லாமியர்களின் தொழுகைக்காகத் திறந்துவிடப்படுகிறது.

அது ஷியா - சன்னி முஸ்லீம்கள் இருவரும் சேர்ந்து தொழ அனுமதிக்கப்பட்ட ஒரு பள்ளிவாசல்.

அது ராமர் பிறந்த அல்லது அவர் கோயில் இருந்த ஓர் இடம். அதைத் தகர்த்துவிட்டே அந்தப் பள்ளிவாசல் கட்டப்பட்டிருக்கிறது என்பது இந்துத்துவர்களின்  குற்றச்சாட்டு.

இந்து - முஸ்லீம் மதத்தினர்க்கிடையேயான இந்தப் பள்ளிவாசல் சர்ச்சை ஒருபுறமிருக்க,  சன்னி - ஷியா முஸ்லீம்களுக்கிடையே ஒரு சண்டை வருகிறது.  மசூதி யாருக்குச் சொந்தம் என்று ? 

1940 -ல் வழக்கு நீதிமன்றம் போனபோது, வழக்கு சன்னி முஸ்லீம்களுக்கு சாதகமாகத் தீர்ப்பு வருகிறது.

அதன்பின், அந்த மசூதிக்கு இன்னும் எதிரிகள் அதிகமாகி விடுகிறார்கள்.  மசூதிக்குள் குழந்தை ராமர் சிலைகள் இருப்பதாகவும், தங்களை மசூதியில் நுழைய அனுமதித்தால் அதை உலகுக்கு காட்டுவோம் என்று நாக சாதுக்கள் எனப்படும் இந்துக்கள் தொடர்ந்து அங்கு முகாமிடுகிறார்கள்.  அதிகாலை தொழுகைக்குச் செல்லும் முஸ்லீம்களை, இருளைப் பயன்படுத்தி கல்லெறிந்து தாக்குகிறார்கள்.

இந்த நாக சாதுக்கள், துறவிகளிலேயே போர் வீரர்கள் என்றழைக்கப்படுபவர்களாம்.  கும்பமேளாக்கள் நிகழும் நேரங்களில் இவர்களின் அணிவகுப்பை ரசிக்க பல லட்சம் பேர் கூடுவார்கள்.  ஆயுதம் வீசி, புஜ பலாக்கிரமங்களுடன் இருக்கும் சாதுக்கள் (!)

23/12/1949 முன்னதிகாலை.  தொழுகைக்காகச் சென்ற இஸ்லாமியர், அங்கு திடீரென முளைத்து நின்ற ராமர் சிலைகளைக் கண்டு மிரண்டு, காவல் நிலையத்திற்கு ஓடி வருகிறார்கள்.

அப்போது அயோத்தி நகரம் இருந்த பைசாபாத் தலைமை நீதிபதி கே.கே. நய்யார் வசம் விவகாரம் போகிறது.  

அவர் சிம்பிளாக, மசூதியை மூடிவிடுவோம், அது மட்டுமே பிரச்சினையைக் குறைக்கும் என உத்தரவிட்டு விடுகிறார்.  அத்துடன் அந்த மசூதியில் தொழுகை முற்றிலுமாக முடங்கிப் போகிறது !

என்ன கூத்து என்றால், இந்த நய்யார்தான் இந்திய அளவில் அம்பலப்பட்ட, இந்துத்துவா இயக்கங்களின் முதல் ஸ்லீப்பர் செல் !

ஏனென்றால், இப்படி சிலைகளை நிறுவ சதியாலோசனைகளும், ஒத்திகைகளும் நடக்கின்றன என்று பைசாபாத் எஸ்.பி கிர்பால் சிங், நய்யாருக்கு தொடர்ந்து கடிதங்கள் அனுப்பி வைத்திருக்கிறார்.  ஒன்றல்ல, இரண்டல்ல பல கடிதங்கள்.

எஸ்.பி கிர்பால்சிங் எழுதிய ஒரு கடிதத்தைக் கூட, அறுபது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாய் நடைபெற்று வரும் இந்தச் சர்ச்சை வழக்கில், நீதிமன்றத்தில் ஆதாரமாக, வழக்காடும் உத்திரப்பிரதேச  அரசு சமர்ப்பிக்கவே இல்லை.

செப்டம்பர் 30, 2010 -ம் ஆண்டு இந்தக் கடிதங்கள் நீதிமன்றங்களில் சமர்பிக்கப் படுகின்றன.  அதுவரை அயோத்தியின் வெளியுலக இஸ்லாமியர்களில் பலரே கூட, சிலைகள் ஆதி காலத்திலிருந்து மசூதிக்கு உள்ளேயேத்தான் இருந்திருக்கின்றன போல ? என்று நினைத்திருக்கலாம்.

குழந்தை ராமர் & கோ சிலைகள் நிறுவப்பட்ட அந்த மசூதியை முழுக்க தன் அதிகாரத்தின் கீழ் கையகப்படுத்தி, மசூதியின் எல்லாக் கதவுகளையும் மூடி, ஒரே ஒரு கதவை மட்டும் திறந்துவிடச் சொல்லி, அங்கு நிறுவப்பட்ட ராமர் சிலைகளுக்கு பூஜைகள் செய்ய அனுமதி தருகிறார் அதே கே. கே. நய்யார் !

பல நூற்றாண்டுகால பள்ளிவாசல் திடுமென பாலராமர் கோயிலாகிப் போன அவலத்தைப் பாரீர் என பிரதமர் நேருவுக்கு, முஸ்லீம்கள் தொடர்ந்து புகார் கடிதங்களை அனுப்புகின்றனர்.

நேரு, அப்போதைய உத்திரபிரதேச முதல்வரான  கே.சி.பந்த்திற்கு ஒரு தந்தியை அனுப்புகிறார்.

A dangerous example is being set there, which will have bad consequences

உ.பி முதல்வர், பிரதமரின் தந்திக்கு மதிப்பளித்து, மாவட்ட தலைமை நீதிபதி கே.கே. நய்யாருக்கு இரு கேள்விகளை அனுப்பி வைக்கிறார்.

1.) சிலைகள் நிறுவியதை ஏன் தடுக்கவில்லை ?

2.) சிலைகளை இன்னும் ஏன் அகற்றவில்லை ?

27/12/1949 அன்று அக் கடிதம் கே.கே. நய்யாருக்கு அனுப்பப்பட்டிருக்கிறது.  கடிதத்தில் கையெழுத்திட்டிருந்தவர் அரசின் முதன்மைச் செயலாளர்.

நய்யார் பதில் கடிதத்தை இப்படி எழுதுகிறார்.  

" பள்ளிவாசலில் சிலைகள் நிறுவப்பட்டு பூஜைகள் நடந்துவருவதால், இனி எங்களால் அங்கு தொழுகை செய்ய முடியாது என இஸ்லாமியர்கள் மறுத்துவிட்டனர்.  பள்ளிவாசலை முழுக்க இந்துக்களுக்கே கொடுத்துவிடும் படி சொல்லியும் விட்டார்கள் " 

அதற்கான ஆதாரங்கள் இவையென்று 15 இஸ்லாமியர்களின் பெயர்களும், கையெழுத்துகளும் அந்தக் கடிதத்தில் இருந்தன.

ஆனால் இது நய்யாரின் சூது என்று இஸ்லாமியர்கள் மீண்டும் பிரதமருக்கும், அப்போதைய கவர்னர் ஜெனரல் இராஜகோபாலனுக்கும் கடிதங்களை அனுப்ப, மீண்டும் முதல்வர் நய்யாருக்கு, உடனடியாக அச் சிலைகளை பள்ளிவாசலிலிருந்து அகற்றுமாறு ஆணை இட்டு கடிதம் எழுத, நய்யாரின் பதில் இப்படி இருந்திருக்கிறது.

Have them removed ?  Remove me.  But I will not get them removed.

நாடு விடுதலை அடைந்து, இணைப்புக்காக நடந்த போர்கள், கலவரங்கள், காந்தி படுகொலை என ஏகப்பட்ட குழப்பங்கள் இருந்த நேரம் என்பதால், கே.கே. நய்யாரின் இந்தக் கூத்துக்கு எந்த மேலதிக நடவடிக்கைகளுமே நிகழவில்லை.

இத்தனைக்கும் பாதுகாவலர் படைகளையும் அத்துமீறி, மசூதிக்குள் சிலைகளை நிர்மாணித்தார்கள் என்று F I R ஒன்றையும் பதிந்திருக்கிறார்கள்.  சிலைகள் வைக்கப்பட்ட உடன் பதியப்பட்ட முதல் தகவல் அறிக்கை அது.  FIR No.1949, US 147/295/448, DT- 23/12/1949.

குற்றத்தைச் செய்தவர்கள் என்று ராம்தாஸ், சுக்லாதாஸ், சுதர்சனதாஸ் உட்பட 60 நபர்கள் மீது  எஃப் ஐ ஆரில் குற்றம் சாற்றப்பட்டிருந்தது.  

ஆனால் இன்றைய தேதிவரை கூட அந்த எஃப் ஐ ஆரின் பேரில் நடவடிக்கை எடுக்கப்படவே இல்லை.

சரி.  இந்த கே.கே. நய்யார் எப்படி ஸ்லீப்பர் செல் ?  என்ன ஆதாரம் ??

நான்காவது நாடாளுமன்றத் தேர்தலில், ஜன்சங் கட்சி சார்பாக பாக்ரைச் என்கிற உ.பி மாநிலத் தொகுதியிலிருந்து நாடாளுமன்ற உறுப்பினராகத் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்டார் கே.கே. நய்யார்.  அவர் மனைவி சகுந்தலாவும்.  

ஜன் சங்தான் பிற்பாடு பாரதீய ஜனதா பார்டி என மாற்றிக் கொண்டது என்பது உங்களுக்கு தெரியும்.

கி.பி.1986.

இந்தச் சிலைகளுக்கு நடக்கும் பூஜைக் கூத்துக்கள் பொதுமக்களுக்கானது அல்ல.  நய்யார் நியமித்த பூசாரிகள் அல்லது அவர்களது வாரிசுகள் மட்டும் ஒரே ஒரு வாசல் வழியேச் சென்று பூஜைகள் செய்துவிட்டு வருவார்கள்.  

தொழுகை சமாச்சாரம் 1949 டிசம்பரோடு முடிவுக்கு வந்த ஒன்று.  

இந்நிலை 37 வருடங்களுக்கும் மேலாகத் தொடர்வது இந்துத்துவர்களுக்கு ஒவ்வவே இல்லை.  எல்லாக் கதவுகளையும் திறந்துவிட்டு, மக்களை தரிசனம் செய்ய அனுமதிக்க வேண்டும் எனத் தொடர்ந்து நீதிமன்றம் போனது இந்து அமைப்புகள்.

எல்லா மனுக்களும் தொடர்ந்து தள்ளுபடி செய்யப்படவே ... ரமணா பட டெக்னிக் ஒன்றைச் செய்ய முயல்கிறார்கள்.

பைசாபாத் மாவட்ட நீதிமன்றத்துக்கு தங்கள் ஆள் ஒருவரையே தலைமை நீதிபதியாகக் கொண்டு வந்துவிட்டால் ?

அவர்தான் நம் நாயகர் கே.எம். பாண்டே.  

இதற்கான ஆதாரங்கள் யாவும் அவர் எழுதிய சுயசரிதையான VOICE OF CONSCIENCE (மனசாட்சியின் குரல்) என்கிற நூலிலிருந்தே நமக்குக் கிட்டுகின்றன.

தன் நூலில் அவர் இவ்வாறு விவரிக்கிறார் ;

“ தலைமை நீதிபதியாக நியமிக்கப்பட்ட பின் பைசாபாத் சென்று, ராமஜென்ம பூமியையும் சென்று பார்த்தேன்.  அப்போது கோயிலுக்குள் யாரும் செல்ல முடியாது.  காரணம் வாசலில் பூட்டுக்கள் போடப்பட்டிருந்தன.  சில பூசாரிகள்தான் கோயிலுக்குள் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தனர் (பாண்டே கோயில் கோயில் என எழுத, கட்டுரை ஆசிரியர் ஒவ்வொரு கோயிலின் பக்கத்திலும் பள்ளிவாசல், பள்ளிவாசல் என அடைப்புக் குறிக்குள் எழுதுகிறார்.  அவர் பதட்டம் அவருக்கு, பாவம்)

அதில் ஒரு பூசாரி என் வழிகாட்டியாகச் செயல்பட்டவர்.  மிகவும் புத்திசாலி.  அவருக்குப் பழைய வரலாறு தெரியும்.  நான் அவரிடம், 

" பண்டிட்ஜி, எப்படிப் பார்த்தாலும், இது ஒரு வழிபாட்டுத் தலம்.  ஒன்று இது மசூதியாகச் செயல்பட வேண்டும்.  அல்லது ஒரு கோயிலாகச் செயல்பட வேண்டும், அப்படித்தானே ? " என்றேன்.

அந்த மொத்த இடம் வெறிச்சோடிப் போய்க் கிடந்தது.  

கடந்த 35 ஆண்டுகளாக வழக்குகள் நடந்துக் கொண்டிருக்கின்றன.  

1934 -க்குப் பிறகு இந்த இடம் மசூதியாகச் செயல்படவில்லை என்றார் அந்தப் பூசாரி.

நான், "ஏன் வழக்குகளில் தீர்ப்புகள் வழங்கப்படவில்லை" என்று கேட்டேன்.

"ஒருவேளை அந்த நீதிபதி இன்னும் பிறக்கவில்லை போலும்" என்று அந்த பூசாரி கூறினார்.

ஆதாரம் - Voice Of Conscience, By Justice K.M.Pandey.  Page No.212 & 213.

இந்த நிகழ்வுக்குப் பின், சில நாடகங்கள் நிகழ்கின்றன.  நம் பாண்டே முன், ஒரு மனு சமர்ப்பிக்கப்படுகிறது.

மனுவின் சாரம்சம், எல்லாப் பூட்டுகளையும் கேட்டுகளையும் திறந்து விட வேண்டும்.  மக்கள் சிலைகளைத் தரிசிக்க அனுமதி வழங்க உத்தரவிட வேண்டும்.

தீர்ப்பில் கீழ்க்கண்டவாறு தாம் குறிப்பிட்டதாக பாண்டே தன் சுயசரிதையில் எழுதியிருக்கிறார்.

“எதிர்பாராத விதமாக ஒரு மேல்முறையீடு எனக்கு முன்னால், இந்தப் பூட்டுக்கள் தொடர்பாகவே சமர்ப்பிக்கப்பட்டது.  நான் இந்த விவகாரத்தை இத்தோடு இறுதியாக முடித்துவிடுவதே பொருத்தமாக இருக்கும் என முடிவு செய்தேன்.  வழக்கை 01/02/1986 -ற்குள் முடித்துவிடுவதாகவும் சொல்லி இருந்தேன்.  அதன்படியே, எல்லாப் பூட்டுகளையும் திறந்து விடும்படி தீர்ப்பளித்தேன்“

பாண்டேவால் மாலை 04:40 ற்கு வழங்கப்பட்டது இத்தகையத் தீர்ப்பு.  20 நிமிடங்களுக்குள் அனைத்துப் பூட்டுகளும் திறக்கப்பட்டது.  நீதிமன்றத் தீர்ப்பின் நகல்கள் கூட கைக்கு வராத நிலையில், இதெல்லாமே இந்துத்துவர்களின் சிறந்த முன்னேற்பாட்டுடன் செயல்படுத்தப்பட்டவை என  உலகுக்கு அது நிருபித்தது.

"நான் அந்தப் பூட்டுகளைத் திறக்கும் உத்தரவைப் பிறப்பித்த நாளில், ஒரு கருப்புக் குரங்கு, நீதிமன்றத்தின் கூரையின் மேல், நாள் முழுவதும் வீற்றிருந்தது.

அது அங்கிருந்த கொடிக் கம்பத்தைப் பற்றிப் பிடித்துக் கொண்டே இருந்தது.   நீதிமன்றத்தின் இறுதி உத்தரவை செவிமடுக்க, பைஸாபாத்திலிருந்தும், அயோத்தியாவிலிருந்தும் வந்து குழுமியிருந்த மக்கள் அந்தக் குரங்குக்கு நிலக்கடலை, பலவகைப் பழங்கள் இப்படி எத்தனையோ காணிக்கைகளைக் கொடுத்தார்கள்.

ஆனால், அந்தக் காணிக்கைகள் எதையுமே அந்தக் குரங்கு தொடவே இல்லை.  மிக அரிதான நிகழ்வு அது.   நான் மாலை 04:40 ற்கு தீர்ப்பு தந்த மாத்திரத்தில் அது அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றது.

பின், நான் என் மாளிகைக்குத் திரும்புகிறேன்.  மாவட்ட நீதிபதியும், தலைமைக் காவல் கண்காணிப்பாளரும் என்னுடன் வந்தார்கள்.  அங்கே, என் வீட்டு வராந்தாவில் அதே குரங்கு இருந்தது.  நான் அதை வணங்கினேன்.  அதை ஒரு தெய்வீக சக்தி என எடுத்துக் கொண்டேன்.

இதை வட்டார பத்திரிக்கைகள் அனைத்தும் வெளியிட்டிருந்தன.  நீதிமன்ற வளாகத்தில் குழுமியிருந்த ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் இதற்கு சாட்சி"

ஆதாரம் - Voice Of Conscience, By Justice K.M.Pandey.  Page No.215.

பிற்பாடு கல்யாண்சிங்(1991) முதல்வரான பின், 1992 -ல் பாபர் மசூதி முழுக்கத் தகர்க்கப் பட்டபின், 1993 -ல், நம் கருங்குரங்கு பக்தர் பாண்டேவுக்கு உயர் நீதிமன்ற நீதிபதியாக பதவி உயர்வு கிட்டுகிறது.  இதுவே காலம் தாழ்ந்த, கொடுத்த வாக்கை மீறி, தாமதமாகக் கிட்டிய பரிசு என்று சலிப்புடன் சொல்கிறார் பாண்டே !

பாண்டே, சர்மா, கோஸ்சாமி, ஜோஷி, முகர்ஜி, புரோகித், ராய், பட், ராவ், திரிவேதி, சதுர்வேதி,  இவைகளுக்கெல்லாம் என்ன ஒற்றுமை என கூகுள் செய்யுங்களேன்.  ரமணா படத்தில் வருவது போலவே சிவப்பு பட்டையில் யாவும் ஒருவரே என ஓர் உண்மை உங்களுக்கும் புலப்படும்.

முற்றும்.

மேற்கண்ட கட்டுரை பாபர் மசூதி தகர்ப்பு உச்சநீதிமன்றத் தீர்ப்புக்கு முன் எழுதப்பட்டது ஆகும்.

2019 ல் மீண்டும் பீஜேபீயைத் தேர்ந்தெடுத்ததும் தான் இவர்களுடைய ஆட்டம் உச்சகட்டத்திற்கு போனது.

நாடாளுமன்றம், உச்சநீதிமன்றம், தேர்தல் ஆணையம், அமலாக்கத்துறை, வருமானவரித்துறை, குடியரசுத்தலைவர் என அனைத்தும் அவர்கள் ஆட்டுவிக்கும் குரங்குகளாகின !

அதனாலேயே CAA, NPR, NRC, கஷ்மீர் பிரிவினை, பாபர் மசூதி அநீதி தீர்ப்பு என அனைத்தும் வாய்த்தன.

நீட், ஜி எஸ் டி, கஷ்மீர் பிளவு, ஹிண்டன்பர்க் என அனைத்து வழக்குகளிலும் அவர்களுக்குச் சாதகமாகவே தீர்ப்புகள் வந்தன.

இன்றையப் பாவச் செயலை,  இந்திய மக்கள் பெரும்பாலோரிடம் வலுக்கட்டாயமாகத் திணித்து, அவர்கள் செய்த பாவத்தில் மக்களையும் பங்குதாரர்களாக்கி விட்டனர்.  அந்தவகையில் நம் மண்ணில் இன்று அத்தகைய பாவத்திற்கு உடந்தையாக இருந்தது சின்னஞ்சிறு கூட்டம்தான் !

2024 ல் இவன்களே மீண்டும் வந்தாலும் நம்மால் மிக எளிதாக அதைக் கடந்துவிட முடியும்.  ஆனால் பாலராமன் எழுந்தால் பாலாறும், தேனாறும் ஓடுமென நம்பும் சங்கிகள் வாழ்க்கை ?

இராமனுடைய அந்திம வாழ்க்கை போலவும், அவனுக்கான முடிவு போலவுமே ஆகும், பாவம்.