சட்டப்பிரிவு 497 பற்றி - Karl max

பொறுப்புதுறப்பு:

* "சட்டப்பிரிவு 497 நீக்கம்" - உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பு பற்றிய மாறுபட்ட பார்வை.

* இது கட்டுரையாளரின் சொந்த கருத்து, அதனால என்னிடம் வந்து யாரும் சண்டை போடாதீர்கள்

* உங்களுக்கு மாறுபட்ட கருத்துக்கள் இருந்தால் கீழேயுள்ள கட்டுரையாளரின் பேஸ்புக் லிங்கில் விவாதிக்கலாம். ஏற்கனவே பலர் விவாதித்து கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

-----
Karl Max Ganapathy
20180927

“ஒரு திருமணமான பெண்ணுடன் (அவளுடைய கணவனது சம்மதம் இல்லாமல்) வேறொரு ஆண் உடலுறவு வைத்துக்கொண்டால், அதை குற்றமாகக் கருதி அவனுக்கு தண்டனையளிக்கவேண்டும்” என்பதுதான் சட்டப்பிரிவு 497 ன் சாராம்சம். இத்தகைய பிறழ் உறவில் ஈடுபடும் பெண்ணுக்கு இதில் தண்டனை கிடையாது என்பது முக்கியம்.

இப்போது இந்த சட்டப்பிரிவு 497ஐ தான் உச்சநீதிமன்றம் செல்லாது என்று அறிவித்து நீக்கியிருக்கிறது. இந்த விக்டோரியா காலத்து சட்ட நடைமுறை ஏன் வந்தது என்றால், ஒரு பிறழ் உறவில் பெண்ணை seduce செய்வபவனாக ஆணை அது வரையறுக்கிறது. அதனால் அவன் குற்றவாளி. நடந்த பிறழ் உறவில் ஆணின் தூண்டுதலுக்கு ஆளாகி பாதிப்புக்கு உள்ளானவள் மட்டுமே பெண் (victim), அதனால் அவளுக்கு தண்டனை கிடையாது என்பதே இதுவரை இருந்து வந்த சட்டம்.

“கணவன் ஒன்றும் மனைவிக்கு முதலாளி அல்ல” என்றும் இது ”ஒரு பெண் என்ற அடிப்படையில் அவளது கவுரவத்தைக் குலைப்பதாக இருக்கிறது” என்கிறார் தலைமை நீதிபதி. அவர் சொல்வது உண்மைதான். பெண்ணை சொத்தாகப் பார்க்கும் பழைய நடைமுறையே இந்த சட்டத்தின் அடிப்படை. இந்த சட்டம் நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே நீக்கப்பட்டிருக்கவேண்டியது. இப்போது நீக்கப்பட்டிருப்பதை வரவேற்கவேண்டும்.

மேலும் இந்த சட்ட நீக்கம் அவளது உரிமையை அங்கீகரிக்கும் அதே நேரத்தில், இன்னொரு பக்கம் அவளது செய்கைக்கு அவளுக்கு இருக்கும் பங்கையும் உறுதி செய்கிறது. இந்த சட்டப் பிரிவு நீக்கத்தை ஏதோ கள்ள உறவில் ஈடுபடத் தூண்டும் உத்வேகம் போல புரிந்துகொள்ளவேண்டியதில்லை. மேலும் கல் தோன்றி மண்தோன்றிய காலத்திலேயே கள்ள உறவும் தோன்றியது என்பதுதான் மனிதகுல வரலாறு.

நவீன காலத்தில் என்றல்ல, பழங்காலத்திலும் கூட seduce செய்வது என்று வந்தால் ஆணை விட பெண்கள்தான் தீவிரமாக இருந்திருக்கிறார்கள் என்பதே இதிகாசங்களின் வழி நாம் புரிந்துகொள்வது. பிறகு எதற்கு இந்த மாதிரி ஒரு சட்டம் வந்திருக்கும் என்றால், நெருங்குபவனை பயமுறுத்தி துரத்தி விடுவதற்குத்தான் என்றே நினைக்கிறேன். அவளைக் கண்காணிப்பதை விட இது சுலபம் என்றும் நினைத்திருக்கலாம். அதன் மூலம் மனைவி மீது ஒரு கட்டுப்பாட்டை கணவன் சாதித்துக்கொள்ள முடியும்  என்பதுதான் நோக்கம். நமது மத கோட்பாடுகளுக்கும் இதுவே அடிப்படை. மதத்திலிருந்துதானே சட்டங்கள் வருகின்றன.

இன்றைய சமூக நிலையோடு வைத்து பொருத்திப் பார்த்தால், இதைப் போன்ற சட்டப்பிரிவு மாற்றங்கள், நீக்கங்கள்  நிறைய செயல்படுத்த வேண்டியிருக்கிறது என்பதே உண்மை.

நாம் தினமும் நாளிதழ்களில் படிக்கும் கள்ளக்காதல் கொலைகளுக்கு, குறிப்பாக கணவன்கள் கொல்லப்படுவதில், “மாட்டிக்கொண்டால் ஆணுக்கு தண்டனை” எனும் அச்சத்திற்குப் பங்கிருக்கிறதா என்பது ஆராய்ச்சிக்கு உரியது. “நமது கள்ள உறவு எனது கணவனுக்குத் தெரிந்துவிட்டது, அவன் நீதிமன்றத்தை நாடினால் உனக்கு தண்டனை நிச்சயம்...” என்று தான் உறவில் இருக்கும் இன்னொருவனிடம் அந்தப் பெண் சொல்லும் சூழலை கற்பனை செய்து பாருங்கள்.

Manipulate செய்வதில் குறிப்பிட்ட உயரத்தை அடைந்திருக்கும் இன்றைய பெண் சமூகத்தின் ஒரு பகுதி, தனது கணவனுக்கு எதிராக, தனது காதலனை ஏவி விடும் மூர்க்கத்தில் இந்த தீர்ப்பு உடைப்பை ஏற்படுத்தியிருப்பதாகவே நான் பார்க்கிறேன். பெண்களின் கவுரவத்தைக் காப்பாற்றும் அதே நேரத்தில், தொடர்புடைய ஆண்களின் உயிரைக் காப்பாற்றுவதிலும் இந்த சட்ட நீக்கம் பெரும் பங்காற்றும் என்பதே கள எதார்த்தம்.

இதே போல பிறழ் உறவு உள்ளிட்ட மற்றைய குற்றங்களிலும், அதில் பங்கு பெரும் பெண், தான் பெண் என்பதாலேயே தன்னை பாதிக்கப்பட்டவளாக முன்வைக்கும் தன்மையைத் தடுக்கும் விதத்தில் நிறைய மாற்றங்களைக் கொண்டுவர வேண்டியதும் அவசியம். அந்த வகையில் இந்த சட்டப்பிரிவு நீக்கம் பெரும் பாய்ச்சல்!

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2143361299030715&id=100000705985759